H Αψίδα του Κωνσταντίνου
Τον 4ο αι. μ.Χ. ο Μαξέντιος, θέλοντας να γίνει ο μοναδικός αυτοκράτορας της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, στρέφεται κατά του Κωνσταντίνου. Οι στρατοί των δύο συναυτοκρατόρων συναντώνται δύο χιλιόμετρα έξω από τη Ρώμη, στον Τίβερη ποταμό. Αν και ο στρατός του Κωνσταντίνου αριθμούσε πολύ λιγότερους στρατιώτες – μόλις 25.000 έναντι των 100.000 του Μαξεντίου –κατόρθωσε να επιβληθεί και να συντρίψει τον στρατό του Μαξεντίου.
Τρία χρόνια αργότερα (315), σε ανάμνηση της νίκης αυτής, η Σύγκλητος αναγείρει αψίδα θριάμβου, που έμεινε στην ιστορία ως η αψίδα του Κωνσταντίνου.
Τρία χρόνια αργότερα (315), σε ανάμνηση της νίκης αυτής, η Σύγκλητος αναγείρει αψίδα θριάμβου, που έμεινε στην ιστορία ως η αψίδα του Κωνσταντίνου.
Τα χαρακτηριστικά της Αψίδας του Κωνσταντίνου
Η αψίδα έχει ύψος 21,10 μ., πλάτος 25,7 μ. και βάθος 7,4 μ. Διαθέτει τρεις καμάρες εκ των οποίων η κεντρική είναι η πιο μεγάλη : έχει 11,5 μ. ύψος και 6,5μ. πλάτος.
Στο κεντρικό τμήμα του ανώτερου μέρους της αψίδας, στο θωράκειο, υπάρχει αφιερωτική επιγραφή. Στην επιγραφή αυτή η αναφορά στο θείο συνδέεται με το όραμα ή το όνειρο ("'Εν τούτω νίκα") που λέγεται ότι είδε ο Μ. Κωνσταντίνος πριν από τη νίκη του στη Μουλβία γέφυρα. |
|
Ο σημερινός διάκοσμος του μνημείου διαφέρει από τον αρχικό, αφού πολλά στοιχεία, όπως μια ζωφόρος που υποθέτουν ότι αφηγείτο την κατάκτηση της εξουσίας από τον Κωνσταντίνο, καταστράφηκαν. Για τον διάκοσμο χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία από άλλα μνημεία, που ενταγμένα στην αψίδα του Κωνσταντίνου αποκτούν άλλη σημασία.
Με τη χρησιμοποίηση στοιχείων από μνημεία αφιερωμένα σε άλλους αυτοκράτορες, όπως στον Τραϊνό, τον Ανδριανό ή τον Μάρκο Αυρήλιο, ο Κωνσταντίνος συνδέεται με αυτοκράτορες που θεωρήθηκαν πρότυπα. Ενισχύεται έτσι η εικόνα του ως ευσεβής και στρατηλάτης.
Κάποιοι εξηγούν το γεγονός αυτό με την ταχύτητα κατασκευής του μνημείου (τέλος του 313 - καλοκαίρι του 315). Υποθέτουν λοιπόν ότι οι αρχιτέκτονες δεν είχαν αρκετό χρόνο στη διάθεσή τους για να κατασκευάσουν καινούρια ανάγλυφα.
Κάποιοι άλλοι υποθέτουν ότι οι Ρωμαίοι γλύπτες του 4ου αιώνα δεν είχαν την τεχνική επάρκεια για να κατασκευάσουν ανάγλυφα εφάμιλλα εκείνων που κατασκεύαζαν οι γλύπτες του προηγούμενου αιώνα. Ἰσως όμως πρόκειται και για μια πρακτική αρκετά συνηθισμένη την εποχή εκείνη, όπως μαρτυρούν άλλα μνημεία της εποχής του Κωνσταντίνου, όπως η βασιλική του Αγίου Πέτρου, στα οποία υπάρχουν ανάγλυφα από παλιότερα μνημεία.
Εργασία του μαθητή:
- Στεργίου Βασίλη